In mijn vorige bericht beschreef ik mijn methode om om te gaan met existentiële angst. Deze bestond uit het in kaart brengen van de situaties die me bang maken, onderzoeken wat haalbaar is en aanvaarden wat niet haalbaar is.
Vandaag presenteer ik jullie een kant-en-klare toepassing, toegepast op mijn angst een goede lesvoorbereiding te schrijven.
Eerst de 'formules'. X is telkens de situatie die me angst aanjaagt.
1) Het is niet erg als x zich voordoet, de afloop is niet rampzalig, je gaat niet dood.
2) Wanneer x zich voordoet kan je nog meerdere kanten uit, er kan nog vanalles gebeuren en je kan nog vanalles doen – je bent niet machteloos.
3) Waarschijnlijk zal x zich niet voordoen.
Durf out of the box te denken. Dit zijn niet de enige opties, maar wel de meest voorkomende.
Toegepast op mijn angst:
Mijn vrees was: 'ik kan het niet; ik beschik niet over de juiste of voldoende kennis om dit goed te doen; ik ga falen.'
Ik antwoordde mezelf:
1) Het is niet erg te falen. Je bent ten slotte nog aan het leren. Indien je faalt, kan je er nog altijd uit leren.
2) Als het inderdaad zo is dat je niet genoeg kennis hebt, zal je die wel opdoen. Ofwel in de cursus, ofwel op jezelf.
3) Maar, Bojan, je weet meer dan je beseft.
4) Bovendien wordt je zelftwijfel gevoed door de onduidelijkheid over wat die lesinhouden nu precies zijn. Je kan hier meer over opzoeken.
Uiteindelijk heb ik de inderdaad nogal vaag geformuleerde leerplannen grondig bestudeerd. En inderdaad: de onzekerheid en dus de zelftwijfel nam af naarmate het duidelijker werd wat de lesinhouden nu precies zijn.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten